Ανακοίνωση Δελτίο Τύπου της ΕΑΚΠ για την 21η Απριλίου
Πάντα ζωντανά στην μνήμη μας τα διδάγματα της 21ης Απριλίου 1967
Φέτος συμπληρώνονται 53 χρόνια από το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967, το οποίο έφερε στην κυβέρνηση δικτάτορες στρατιωτικούς γράφοντας ένα από τα πιο μελανά κεφάλαια της νεότερης ελληνικής ιστορίας.
Οι συνέπειες για τη χώρα και το λαό υπήρξαν πολλαπλές. Η διαρκής ισχύ του στρατιωτικού νόμου οδήγησε στην κατάλυση βασικών αρχών της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης με ποινικοποίηση της σκέψης, βασανισμούς, εξορίες και δολοφονίες πολιτών. Η κατάργηση επί της ουσίας των εργατικών ενώσεων απέδειξε ότι ο εργαζόμενος λαός ήταν ο αντίπαλος, ενώ η διάθεση ελληνικών βάσεων στα αμερικανο-ΝΑΤΟικα στρατεύματα για πολέμους στη Μέση Ανατολή απέδειξε τον σύμμαχο. Ανοιχτές πληγές της περιόδου εκείνης παραμένουν ακόμα και σήμερα, όπως αποδεικνύει η διχοτομημένη και κατεχόμενη Κύπρος αφότου οι δικτάτορες ανέτρεψαν το νόμιμα εκλεγμένο Αρχιεπίσκοπο Μακάριο.
Βέβαια για το Πυροσβεστικό Σώμα υπήρξαν επιπλέον ιδιαίτερες επιπτώσεις που κανείς δεν πρέπει να λησμονεί. Μπροστά στην ανάγκη για ισχυρή καταστολή και εποπτεία του λαού το δικτατορικό καθεστώς έπρεπε να αντιτάξει περισσότερους « δεσμοφύλακες ». Για αυτό με τον Αναγκαστικό Νόμο 360/1968 χαρακτήρισε το Π.Σ. ως « Σώμα Ασφαλείας » ενώ με το Βασιλικό Διάταγμα 656/1972 οι πυροσβεστικοί υπάλληλοι έφεραν πυροβόλα όπλα. Χρειάστηκαν έκτοτε αρκετοί αγώνες από παλαιότερους συναδέλφους μας ώστε να σταματήσουμε να ρίχνουμε νερό σε διαμαρτυρόμενους πολίτες και σκληρή δουλειά για να καταξιωθούμε στη λαϊκή συνείδηση ως ο πιο αγαπητός κοινωνικός θεσμός.
Έχοντας στον νου τα διδάγματα του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου 1967, δεν μπορεί να είμαστε επαναπαυμένοι ως πυροσβέστες ότι μετά από 53 χρόνια παραμένουμε ακόμη ως Σώμα Ασφάλειας παρά τις διαχρονικές διακηρύξεις για απεμπλοκή του Π.Σ.
Δεν μπορεί να μην μας προβληματίζει το γεγονός ότι έχει αρχίσει ένας σχεδιασμός με αντιδραστικά και καθόλου αθώα χαρακτηριστικά για την οπλοφορία των προανακριτικών υπαλλήλων από τον Νόμο 3511/2006 που αφορούσε την δήθεν αναδιοργάνωση του Π.Σ. και ισχυροποιείται ακόμη περισσότερο με τον νόμο 4662/2020. Όπου σύμφωνα με τα άρθρο 74 και 76, το Π.Σ. συνεχίζει να παραμένει ως Σώμα Ασφαλείας και οι προανακριτικοί του υπάλληλοί, δηλαδή περίπου τα 3/5 της δύναμης του δύναται να οπλοφορούν. Όπως επίσης προβλέπεται η διασύνδεση και συνεργασία με το ΝΑΤΟ και την EUROPOL μέσω των δομών της Πολιτικής Προστασίας, ενώ για πρώτη φορά γίνεται λόγος για διαχείριση απόρρητων κονδυλίων εν αγνοία του λαού.
Όλοι μας διαπιστώνουμε τελευταία ότι γίνονται και επιπλέον μικρά αλλά σταθερά βήματα προς αυτή την κατεύθυνση, δηλαδή της ολοένα και μεγαλύτερης εμπλοκής του Π.Σ. μέσα από την συμμετοχή του σε κατασταλτικές ενέργειες όπως, η αποστολή γερανοφόρου στην Χίο και πυροσβεστικών δυνάμεων στον Έβρο με αφορμή το μεταναστευτικό – προσφυγικό πρόβλημα, με την συμμετοχή στους ελέγχους των πολιτών για την τήρηση των μέτρων σχετικά με την πανδημία.
Όλα αυτά καμία σχέση δεν έχουν με την κοινωνική αποστολή του Π.Σ. και για κανέναν λόγο δεν πρέπει να υιοθετηθούν από τους εργαζόμενους.
Βαδίζουμε σε ένα δρόμο με φανερές τις παγίδες και τα εμπόδια. Είναι στο δικό μας χέρι να μην κλείσουμε τα μάτια. Δε πρέπει να ανεχτούμε να γίνουμε μετά από δεκαετίες εκ νέου τα « μαντρόσκυλα » για την εφαρμογή αντιλαϊκών πολιτικών, ούτε να αγνοήσουμε εκείνους τους κυβερνητικούς συνδικαλιστές που παραπονιούνται γιατί αργούν τόσο πολύ να μας δοθούν τα όπλα που προβλέπει το νομοσχέδιο.
Με συσπείρωση στην Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση Πυροσβεστών, οφείλουμε να παραμείνουμε στο πλευρό του λαού και όχι απέναντί του, να βαδίσουμε στο δρόμο που χαράζουν οι ανάγκες μας και όχι τα οικονομικά συμφέροντα των λίγων.
ΕΝΩΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΩΝ