ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ Ε.Α.Κ.Π. ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΤΩΝ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΩΝ
« ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΑΝΤΙΔΡΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΔΙΑΜΟΡΦΩΘΕΙ ΣΤΟ Π.Σ. ΕΙΝΑΙ ΕΞΙΣΟΥ ΕΝΟΧΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΣΥΝΕΧΟΜΕΝΑ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ »
Ο συνεχώς αυξανόμενος αριθμός των ατυχημάτων στις τάξεις του Πυροσβεστικού Σώματος, κατά την διάρκεια των υπεράνθρωπων προσπαθειών που καταβάλουν οι πυροσβέστες για την κατάσβεση των πυρκαγιών και οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν στην προσπάθεια τους αυτή, επιβεβαιώνουν όλα όσα έχει καταγγείλει διαχρονικά η Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση Πυροσβεστών για την τραγική κατάσταση που έχει περιέλθει η πυρασφάλεια της χώρας και οι εργασιακές συνθήκες στο Πυροσβεστικό Σώμα.
Και οι πρόσφατοι τραυματισμοί των τεσσάρων συναδέλφων μας στην πυρκαγιά της Αναβύσσου, είναι αποτέλεσμα των μεγάλων ελλείψεων σε υποδομές, μέσα, προσωπικό, της απουσίας προληπτικών παρεμβάσεων στα οικοσυστήματα της χώρας και της ψυχολογικής και βιολογικής εξουθένωσης που βιώνουν οι πυροσβέστες, συνέπεια όλων αυτών των ελλείψεων, αφού υποχρεώνονται να υπερβούν εαυτούς και να καλύψουν με την δική τους αποκλειστική συμβολή, την διαχρονική εγκληματική αδιαφορία όλων των κυβερνήσεων.
Η υπέρβαση του χρόνου εργασίας που φθάνει έως και 40 ώρες συνεχόμενες σε αρκετές περιπτώσεις υπό συνθήκες έντονης επιχειρησιακής δραστηριότητας και καύσωνα, χωρίς μάλιστα πολλές φορές την απαραίτητη χορήγηση φαγητού και υγρών, δεν έχει προηγούμενο σε κανέναν άλλο εργασιακό χώρο και δεν συμπεριλαμβάνεται, ακόμη τουλάχιστον, στα ρεκόρ γκίνες.
Οι συχνές μετακινήσεις δεκάδων πυροσβεστών, εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από τις έδρες των υπηρεσιών τους, για ενίσχυση άλλων περιοχών, συμβάλουν στην ακόμη μεγαλύτερη εξουθένωση τους.
Η μη χορήγηση των ημερησίων αναπαύσεων και οι πετσοκομμένες άδειες, που μέσω προφορικών κατευθύνσεων έχουν γίνει πλέον καθεστώς, δεν δίνουν καμία δυνατότητα αναπλήρωσης των ζωτικών δυνάμεων που χρειάζεται όποιος εργάζεται κάτω από τέτοιες συνθήκες.
Η έκθεση σε συνεχόμενο κίνδυνο της ζωής των πυροσβεστών κατά παράβαση όλων των κανόνων ασφάλειας, δεν αποτελεί κλειστό συντεχνιακό μυστικό, αλλά το έχει αντιληφθεί η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού και το εκφράζει με αληθινή συμπάθεια, όταν πλάτη με πλάτη παλεύει από κοινού για την αντιμετώπιση των καταστροφικών πυρκαγιών που απειλούν το βιός του.
Πόσες όμως ακόμη οικογένειες θα θάψουν τα παλληκάρια τους και πόσοι άλλοι πυροσβέστες, θα μείνουν για πάντα σακατεμένοι για να υπάρξει η στοιχειώδης αντίδραση;
Τα συνεχόμενα κρούσματα τραυματισμών στο Π.Σ., κυρίως μετά από την περίοδο ανάληψης της δασοπυρόσβεσης, που ουσιαστικά μπήκε σε εφαρμογή η στρατηγική συγχώνευσης τομέων του δημοσίου, για εξοικονόμηση πόρων και η σημαντική περιστολή δαπανών από τους εμπλεκόμενους φορείς στην πυρασφάλεια της χώρας την Δασική υπηρεσία και το Π.Σ., δεν αποτελούν κάποιο φυσικό φαινόμενο ή αναπόσπαστο συστατικό στοιχείο της δουλειάς μας, όπως γίνεται προσπάθεια να περάσει προς την κοινωνία από διάφορα υπηρεσιακά παπαγαλάκια που είναι σε διατεταγμένη υπηρεσία και τοποθετούνται σε διάφορα ΜΜΕ.
Είναι αποτέλεσμα όλων αυτών των αντιδασικών και αντιλαϊκών πολιτικών και της υπερεντατικοποίησης που επέβαλε η εφαρμογή τους στους υπαλλήλους του Π.Σ., προκειμένου να σηκώσουν αποκλειστικά στις πλάτες τους το τεράστιο βάρος της πυροπροστασίας της χώρας.
Καμία μέριμνα δεν υπήρξε και καμία ουσιαστική προσπάθεια δεν έγινε από την σημερινή κυβέρνηση για την λήψη μέτρων προκειμένου να αποφευχθούν τέτοιου είδους ατυχήματα. Αντιθέτως μετά την πλήρη επάνδρωση των Π.Υ. των ιδιωτικοποιημένων αεροδρόμιων και αφού αποδυναμώθηκαν ακόμη περισσότερο οι Π.Υ. και τα Π.Κ. και οι επιχειρησιακοί σχεδιασμοί κινδύνευαν να μείνουν στα χαρτιά, επέβαλε ακόμη μεγαλύτερη εργασιακή εντατικοποίηση στους πυροσβέστες για να καλυφθούν τα μεγάλα κενά που δημιουργήθηκαν προς χάριν της κερδοφορίας της FRAPORT.
Ενώ συμβαίνουν όμως όλα αυτά τα ατυχήματα στο Π.Σ., και αποτελούν μία διαχρονική πραγματικότητα, το επάγγελμα του πυροσβέστη συνεχίζει να μην θεωρείτε επικίνδυνο και ανθυγιεινό και να μην προστατεύεται από την σχετική εργατική νομοθεσία. Δεν προστατεύεται όμως πλέον ούτε το γονεϊκό δικαίωμα, αφού, προκειμένου να βγάλουν και από την μύγα ξύγκι, δημιούργησαν το ποιο αντιδραστικό νομοθετικό έκτρωμα, αποκλειστικά για τους γονείς πυροσβέστες μικρών παιδιών, κατά παράβαση οποιασδήποτε έννοιας οικογενειακού δικαίου υπάρχει στην χώρα μας και την Ε.Ε., αναστέλλοντας για ένα τρίμηνο την γονική άδεια την περίοδο του καλοκαιριού.
Ευτυχώς όμως από ότι φαίνεται δεν χάθηκε η “ευαισθησία” από τα αρμόδια κυβερνητικά κλιμάκια, γιατί μέσω πρόσφατης σχετικής απάντησης που δόθηκε σε ερώτημα βουλευτών του Κ.Κ.Ε. επικαλούνται ότι, « ..μένοντας αταλάντευτοι στις δεσμεύσεις μας για καταβολή κάθε δυνατής προσπάθειας για την επίλυση των όποιων αναφυομένων προβλημάτων …» και πως « …στο πλαίσιο της προστασίας της μητρότητας.» πήραν την απόφαση και εξαίρεσαν από την τρίμηνη καλοκαιρινή αναστολή των γονικών αδειών της μητέρες που γαλουχούν!!! Πολύ άτυχα τα μικρά παιδιά των υπαλλήλων του Π.Σ. που δεν « κατεβάζουν » γάλα οι γονείς τους.
Οι πυροσβέστες όμως μόνιμοι, πενταετείς και εποχικοί δεν βρίσκονται αντιμέτωποι μόνο με την αδιαφορία των κυβερνήσεων και την υποκριτική « συμπάθεια » που εκφράζουν όλοι όσοι φρόντισαν, χρόνια τώρα, με τις πολιτικές που εφάρμοσαν να δημιουργήσουν αυτές τις επικίνδυνες εργασιακές συνθήκες που είναι η αιτία των δεκάδων σοβαρών ατυχημάτων, εισπράττουν την ίδια επικίνδυνη αδιαφορία και από τα πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια συνδικαλιστικά τους όργανα όπου κυριαρχεί ο κυβερνητικός συνδικαλισμός.
Την ίδια ακριβώς στάση αντιμετωπίζουν για όλα τα εργασιακά προβλήματα που τους απασχολούν και από τις διοικήσεις των τριτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων την Α.Δ.Ε.Δ.Υ. και την Γ.Σ.Ε.Ε. όπου ανήκουν οι πενταετείς και οι εποχικοί πυροσβέστες.
Μοναδικός συνεπής σύμμαχος και συμπαραστάτης των πυροσβεστών είναι το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα που βρίσκεται πάντα στην πρώτη γραμμή των αγώνων για τα δικαιώματα όλων των εργαζομένων της χώρας.
Μοναδική διέξοδος από την εργασιακή κόλαση που έχουν δημιουργήσει οι αντιλαϊκές πολιτικές για χιλιάδες εργαζόμενους του Π.Σ. είναι η μαζική συσπείρωση τους στις γραμμές της Ε.Α.Κ.Π. και η οργάνωση αγωνιστικών διεκδικήσεων από τα κάτω, με κοινό μέτωπο των μονίμων, πενταετών και εποχικών ενάντια στις πολιτικές που αφαιρούν όχι μόνο εργασιακά δικαιώματα αλλά και τις ζωές μας.
Για την Ε.Α.Κ.Π.
Η Εκτελεστική Γραμματεία